Przez wiele lat był poruszany jako tabu, a nawet nie funkcjonował w publicznej świadomości. Anoreksja była albowiem uważana jako fanaberie młodych kobiet, które chcą się stać synonimem znanych aktorek, piosenkarek czy modelek. 
Anoreksja to poważna choroba , na którą chorują zazwyczaj młode kobiety w wieku od 14 do 18 lat. Charakteryzuje się przesadnym, umyślnym i ciągłym chudnięciem. Anoreksja czyli jadłowstręt psychiczny ma podłoże przede wszystkim psychiczne. Może ją wywołać przeżyte straszne incydent w okresie dzieciństwa) lub zdążanie do pedanterii w wyglądzie. Poprzez nadmierne odchudzanie, anorektycy (bo na tę chorobę zapadają nie tylko dziewczęta chcą kontrolować ich świat, to również próba poradzenia sobie z prawdziwą traumą – zdarzeniem, które zostawiło zasadniczy odcisk na psychice młodzieży. Czasami choroba ta to zaplanowane samobójstwo.
Anoreksja może posiadać też kompletnie zwyczajne przyczyny. Rozpoczyna się od potrzeby zrzucenia niewielu kilogramów, bo taka jest moda i trzeba mieć piękną posturę. A przecież w wielu gazetach są wspaniałe diety, dlaczego ich nie spróbować?
Postępowanie młodych dziewczyn, które są chore na zbytnie odchudzanie różnią się . Anoreksja – przekształca w bulimię czyli bulimię, gdzie niejednokrotnie wymuszane są torsje, przyjmowane środki powodujące biegunkę i moczopędne, jak również wykonuje się wyczerpujące ćwiczenia fizyczne aby uzyskać płaski brzuch. Bulimia jest więc rodzeństwem jadłowstrętu psychicznego.
Teraz jest kolejna mutacja jadłowstrętu, gdzie źródłem i natchnieniem są media. masmedia pokazują nienaturalne postrzeganie idealnego szczupłego ciała. A to obniża postrzeganie siebie przez siebie samego pośród młodych kobiet i mężczyzn którzy popadają w chorobliwe kompleksy i mówiąc do siebie, patrząc w lustro – jestem za gruby czy za gruba – głodzą się idąc do upragnionego wyglądu.
Terapia jadłowstrętu psychicznego czy bulimii jest bardzo trudne, zwłaszcza, że najczęściej są diagnozowane w krytycznym okresie choroby. Chory na krytykę o nadmierne odchudzanie za każdym razem odpowiada, że czuje się świetnie. Jadłowstręt to dysfunkcja umysłowa, podobna do uzależnienia. Wymaga pomocy tak ekspertów – terapeutów, psychiatrów jak i osób najbliższych, do których chorzy mają maksymalne zaufanie.
Zawsze trzeba jednakże próbować pomóc żeby przypadłość nie stała się dramatem i zapytaniem bez odpowiedzi: dlaczego do tego doszło?
There are no comments