Zdrowie i Uroda

Na pierwszą wizytę do ortodonty dziecko powinno się wybrać w wieku około sześciu lat, ponieważ wtedy zaczynają pojawiać się pierwsze zęby stałe. Na wcześniejsze wizyty zapisywane są dzieci z polecenia logopedów i lekarzy pediatrów wtedy, gdy ich wada zgryzu uniemożliwia im wyraźne mówienie i sprawne jedzenie. Są to wady wrodzone, ale także spowodowane długim ssaniem przez dziecko smoczka czy kciuka. Osoby dorosłe decydują się na korektę zgryzu ze względów estetycznych i zdrowotnych, ponieważ niejednokrotnie mocny ścisk zębów w szczęce powoduje uporczywy ból całej głowy. Sposobem na oiękny i równy uśmiech jest aparat ortodontyczny.

Samo leczenie rozpoczyna się od tego, że lekarz stomatolog naprawia wszystkie ubytki. Następnie ortodonta robi odlew szczęk i prześwietlenie panoramiczne zębów. Czasami zalecana jest ekstrakcja, czyli wyrwanie kilku zębów, aby pozostałe miały miejsce na wyprostowanie się.

Dzieciom i osobom z minimalną wadą zgryzu zakładane są aparaty zdejmowane, które nosić należy przez kilkanaście godzin na dobę. Osoby dorosłe i z dużą wadą są „uzbrajane” w aparaty ortodontyczne stałe, które nosić muszą od roku do trzech lat. Samo zakładanie jest dość żmudne i nieprzyjemne. Na zęby przykleja się klamerki, pod które instaluje się jeszcze gumki, których kolor można sobie dowolnie wybierać przy każdej wizycie kontrolnej. A wszystkie klamerki łączy się drutem. W zależności od zasobności portfela zamki na zęby mogą być ceramiczne, przez co są mniej widoczne. Założyć sobie można również aparat wewnętrzny, którego w ogóle nie będzie widać – to jednak mniej wygodne rozwiązanie dla pacjenta. Osoby uczulone na metal mają zakładane aparaty ze stopu antyalergicznego. Po założeniu aparatu stałego konieczne są wizyty kontrolne odbywane średnio raz na trzy miesiące, których koszt to około 150 złotych, a sam aparat to około 2,5 tysiąca zł.

Samo noszenie jest niekomfortowe i bolesne głównie w pierwszych dniach. Należy przyzwyczaić się do mówienia i jedzenia. Dbać też trzeba o czystość aparatu i zębów, bo jeśli zostawimy w aparacie resztki jedzenia zapalenie dziąseł murowane. Po tym jak zostanie zdjęty stały aparat, pacjent zostaje wyposażony w aparat retencyjny, który ma na celu utrzymanie osiągniętego efektu. Niektóre osoby po zdjęciu aparatu zauważają na swoich zębach przebarwienia i popękane szkliwo.